ALS IK EEN STAD WAS…

… dan was er een linkse en een rechtse kant, maar niemand zou weten waarom.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan woonde iedereen onder de grond.

… dan kropen de mensen door de aarde en aten wormen hen langzaam op.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan was ik verborgen tussen de wolken.

… dan hing iedereen in de lucht, aan touwen zoals een spinnenweb.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan stond ik op een hoge berg.

… dan was ik daar en daar en daar, maar ook daar.

… dan zou ik rond mij kijken om een andere stad te vinden, maar ik zou zien dat ik de enige ben.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zou ik de hele tijd van plaats veranderen en niet weten waar ik moest gaan staan.

… dan zou je jouw hele leven naar mij op zoek zijn.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zou je mij enkel kunnen bezoeken in een droom. 

ALS IK EEN STAD WAS…

.… dan zou het elke dag feest zijn, tot iedereen beseft dat elke dag feest niet bestaat.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zou ik verschrikkelijk zijn, zodat de mensen iets hebben om samen kwaad over te zijn.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zouden de straten ruiken naar parfum en vuur.

… dan zou er zoveel lawaai zijn dat niemand elkaar kon verstaan.   

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zou iedereen op de grond slapen omdat ze anders vergeten om wakker te worden.

… ze zullen een dag opstaan en herinneren dat ze zich helemaal niet goed voelen.

… ze zullen in de spiegel kijken en zien dat ze geen mensen maar geesten zijn die in de huizen dwalen.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan moest je tegen jezelf liegen om te blijven.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan zou je vertrekken, dan spijt hebben en de weg nooit meer terug vinden.

ALS IK EEN STAD WAS…

… dan was ik maar een legende. 

 

Deze tekst werd geschreven door Maryam Hussain, Sarah el Khayat, Nihal Gök, Nefise Gök, Maïssa Bouzzit, Nisrine Rahmani, Malak El Hkayat en Jana Abu Dames.

Op woensdagnamiddag organiseer ik een schrijfklas voor schrijflustige kinderen uit de Molenbeekse basischool Imelda. Deze schrijfklas is een uitloper van het project “De hele wereld is toneel”. Twee uur lang schrijven we samen, experimenteren we en proberen we allerlei vormen uit. Ik hou ervan om mijn eigen schrijven en zoektocht met die van anderen te verbinden. En deze Brusselse/Molenbeekse ketjes doken maar al te graag mee in het onderzoek en de verbeelding van de stad.